niet gaat vergeten en er onbewust toch iets van mee zal krijgen.” Mocht Sylla Sow ooit in de gelukkige omstandigheid verkeren dat hij zou mogen kiezen tussen de nationale elftallen van Nederland en Senegal, dan is dat voor de aanvaller nog geen uitgemaakte zaak. “Nee, ik zou echt niet weten voor welk land ik dan zou kiezen. Nicolas Jackson, de huidige spits van Senegal, is basisspeler bij Chelsea. Ik zou dus bijna zeggen dat het gemakkelijker voor mij zou zijn om voor Nederland te spelen, haha.” Wat Sow wél weet, is dat hij in de toekomst graag een sociaal-maatschappelijke bijdrage wil leveren om het geboorteland van zijn vader te helpen. “Als ik zie hoe Sadio Mané dat doet, dan kan ik daar alleen maar met respect en positieve jaloezie naar kijken. Ook ik hoop in de toekomst iets te kunnen doen voor mijn familie in Senegal en hun landgenoten.” Het tekent de sociale inborst van Sylla Sow, die vaak vol ongeloof en verdriet de gebeurtenissen op het wereldtoneel aanschouwt. “Het is vaak erg confronterend om de media te volgen”, geeft hij aan. “Je ziet zó vaak dat kinderen overal ter wereld de dupe zijn van oorlogen. Zeker nu ik zelf vader ben, komt dat soort nieuws extra hard bij me binnen. Het is confronterend en pijnlijk. Ik kan me nu meer dan vroeger verplaatsen in andere ouders die het oorlogsleed van hun kinderen mee moeten maken. Het geeft me vaak een onmachtig gevoel. Soms is het nog mogelijk om het leed enigszins te verlichten door geld te doneren of hulpgoederen naar een oorlogsgebied te sturen. Dat is vaak de maximale bijdrage die je dan vanuit Nederland kunt leveren. Maar als zelfs dát niet mogelijk is omdat de grenzen naar oorlogsgebieden gesloten zijn, dan kun je niks anders doen dan machteloos toekijken en bidden voor de door oorlog getroffen personen. Bidden voor vrede.” Koffers in kledingkast Ver weg van alle oorlogsellende voelt Sylla Sow zich gezegend dat hij bij Go Ahead Eagles in alle rust kan werken aan de alledaagse dingen in zijn leven waar hij wél invloed op heeft. “Het afgelopen seizoen was uiteraard sportief gezien een heel goed jaar voor het team, maar persoonlijk was het voor mij een behoorlijk stressvolle periode”, blikt hij terug. “Ik kwam pas eind augustus binnen bij Go Ahead Eagles en sliep aanvankelijk in een hotel. In de daaropvolgende maanden reisde ik veel op en neer van Nijmegen naar Deventer. Omdat mijn vrouw en ik op zoek waren naar een huis, woonden we tijdelijk weer apart van elkaar in het huis van onze ouders. Gelukkig waren we wel elkaars buren, maar we konden niet meer zo vaak samen zijn als we wilden, terwijl we in Engeland gewend waren om samen te wonen toen ik daar voor Sheffield Wednesday speelde. Wanneer je een eigen plek hebt, is het toch een stuk prettiger dan wanneer je je koffers in de kledingkast van een hotel hebt staan. Bovendien kan mijn vrouw héérlijk koken.” Het was een spannende periode voor Sylla Sow, waarin heel veel dingen een wissel op zijn gemoedstoestand trokken. “De rechtszaak die De Graafschap had aangespannen, zonder voorbereiding aansluiten bij een nieuw team, mijn vrouw die zwanger was, de zoektocht naar een 'Je ziet zó vaak dat kinderen overal ter wereld de dupe zijn van oorlogen. Zeker nu ik zelf vader ben, komt dat soort nieuws extra hard bij me binnen.' GO AHEAD EAGLES | DECEMBERSPECIAL | 9 INTERVIEW SYLLA SOW
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=